Bartek Koziczyński „System Of A Down. Hipnotyczny krzyk” [Recenzja]


Na początku czerwca nakładem wydawnictwa In Rock ukazała się pierwsza polska biografia zespołu System Of A Down. Książkę napisał Bartek Koziczyński – wieloletni współpracownik miesięcznika „Teraz Rock” i Polskiego Radia, autor biografii Red Hot Chili Peppers i Tool oraz leksykonów popkultury PRL i lat 90.. Jak wypada wydawnictwo?

System Of A Down doczekał się polskiej biografii! Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się takiej publikacji przez najbliższe kilka lat, błędnie zakładając, że SOAD ma przed sobą jeszcze dużo historii, a na biografię jest zwyczajnie za wcześnie. Czy to źle, że Hipnotyczny krzyk ujrzała światło dzienne już teraz? Oczywiście, że nie! Zastanawiam się tylko, dlaczego autor nie poczekał na nowe wydawnictwo Systemu, które idealnie zamknęło by dotychczasową historię formacji? Czyżby nie spodziewał się go w najbliższej przyszłości?





Dziesięć rozmów z muzykami to punkt wyjścia do nieoficjalnej biografii zespołu, którą trzymacie w rękach. Dochodzi do tego eksploracja bogatej, mimo skromnego dorobku płytowego, historii zespołu – i nie tylko zespołu. Mam nadzieję, że lektura tej książki będzie okazją do choćby pobieżnego poznania Armenii. – pisze w odautorskiej notce Bartek Koziczyński. Armenia zajmuje nie tylko ogromną rolę w życiu muzyków Systemu, ale także jest integralną częścią książki. Wydawnictwo nie rozpoczyna się typowo – od dat urodzin i podstawowych informacji o muzykach zespołu, a od wydarzeń 1915 roku i bestialskiej Rzezi Ormian, w której ucierpieli przodkowie członków SOADu. Autor wyczerpująco – acz skrótowo – opisał nie tylko wydarzenia w armeńskim Efkere, ale również wykazał, jak długą drogę przebyły rodziny muzyków, by któregoś dnia Serj, Shavo, Daron i Ontornik mogli stworzyć System Of A Down, oraz dlaczego ich korzenie nie tylko wpływają na twórczość, ale również na osobiste poglądy polityczne muzyków i liczne akcje charytatywno-społeczne.

Koziczyński skupił się nie tylko na karierze samego Systemu, ale rzetelnie przedstawił wszystkie poboczne projekty członków formacji (najbardziej płodnym w tej dziedzinie okazał się oczywiście Serj Tankian). Język publikacji jest łatwy do przyswojenia. Niestety autorowi zdarzają się (na szczęście bardzo nieliczne!) dziwaczne konstrukcje zdaniowe - najlepszym przykładem jest mój ulubieniec: Dnia sierpnia 2010 roku Serj po raz pierwszy pojawił się w Armenii zawodowo, jako muzyk. (str. 182, rozdział 24). Czy nie prościej byłoby napisać: W sierpniu 2010 roku… Czy takie lapsusy językowe przystoją dziennikarzowi z takim stażem? Jeśli ma to być celowa stylizacja na formę archaicznego dziennika, to z kolei występuje tylko w powyższym zdaniu…





Hipnotyczny krzyk to biografia instant – publikacja zawiera zaledwie 263 strony (w tym dyskografia rozpoczyna się na 232 stronie), nie jest to więc zbyt obszerna publikacja - dla przykładu – wydana w kwietniu br. biografia Type O’ Negative autorstwa Macieja Krzywińskiego (także nakładem In Rock) zawiera niemal 500 stron. Uważam, że niektóre wątki można było poszerzyć, opisać w mniej skrótowy sposób, zdaję sobie jednak doskonale sprawę z tego, że część czytelników mniejsza objętość książki zdecydowanie zachęci, a skondensowana forma biografii pozwoli im przeczytać Hipnotyczny krzyk w ciągu trzech, maksymalnie pięciu dni.

System Of A Down. Hipnotyczny krzyk to z całą pewnością niezbędnik dla każdego fana Systemu! A teraz idę znęcać się nad nową biografią Guns N’ Roses


Ocena: 8/10


Komentarze